Psy To My

Westchnąłem i wyszedłem.
(Muszę lecieć, dogadajcie się jakoś)

Wszedłem. Zacząłem powoli iść po plaży w stronę morza. Gdy doszedłem do wody, nie zatrzymałem się, lecz ruszyłem dalej. Gdy w końcu fale lodowatej wody sięgały mi brzucha, stanąłem.

Spojrzałem na Barcę.
-Witaj, Barco.

Nie skakałam za Akkarinem,wiedziałam,że da sobie radę.

(papa)

Gdy zaczęło brakować mi powietrza, zanurkowałem jeszcze dalej. Zacisnąłem zęby i zmrużyłem oczy, płynąc głębiej. Przestań, upomniałem siebie w myślach, utopienie się nic ci nie da. Za to utopienie Kariko... Zaśmiałem się gorzko w duchu na tę myśl i stworzyłem wokół siebie bąbel powietrza. wypuściłem powietrze z płuc i zamknąłem oczy, myśląc.