Szeroka, błękitna rzeka.
http://www.google.pl/imgres?q=szeroka+r … ,s:0,i:107

Wszedłem. Usiadłem na brzegu. po chwili wbiegł Takan.

-Jestem ciekaw, czy w ogóle pamiętają o treningu. - mruknąłem do Takana, patrząc na wodę.
-Może daj im pierścienie, panie...
-Nie. Od takiego napływu myśli, dźwięków i obrazów nie mógłbym się na niczym skoncentrować. Trzy to już i tak za dużo...
-Jeśli taka jest twoja wola... - Takan zapatrzył się w dal.

Wyszliśmy.

Weszłam  i ostrożnie usiadłam przy brzegu...
Rozejrzałam się uważnie.

Poczęłam moczyć łapy w wodzie. Rozejrzałam się jeszcze raz czy nikogo nie ma. Zaczęłam uważnie i ze skupieniem przyglądać się wodzie która zaczęła zamarzać. Po chwili nadal się nie ruszając formowałam z wody różne kształty. Gdy mi się to znudziło wskoczyłam do wody (która była juz taka jak na początku)

Wszedłem szybkim krokiem. Za mną wbiegł Takan.
-Po co my tu idziemy, panie? Przed chwilą wyszliśmy...
-Wiem, Takanie. - podszedłem do brzegu rzeki.

Zaczęła pływać wynurzając się co jakiś czas. Nie zauważyła alphy

Przez dłuższy czas stałem nieruchomo. Po chwili zakląłem pod nosem.
-W mieście jest kolejny szpieg, Takanie.
-I... Co chesz zrobić... Panie?

Po chwili wyszłam z wody i otrzepałam się. W tym momencie zauważyłam Akkarina.
- Wi..witam ... - powiedziałam zduszonym i wystraszonym głosem

Odwróciłem głowę w stronę głosu.
-Witaj. Należysz do mojej watahy. Jestem Akkarin, Wielki Mistrz.
-A ja Takan, pani. - powiedział Takan, patrząc na rzekę.

- Jestem Shira, mistrzu - odpowiedziałam nie spuszczając wzroku z Akkarina.
Jak zwykle stałam w pozycji gotowej do ucieczki bądź obrony. Nie obawiałam się alphy, ale poprostu życie nauczyło mnie nikomu nie ufać.

Weszłam.Popatrzyłam na Shirę,czytając jej w myślach.
-Witaj Shira,jestem Barça.-odwróciłam się do Akkarina.-Akkarinie,przyrzekam.-powiedziałam,wiedząc,że wie o co chodzi.Ukłoniłam się mu.

-Mów mi Akkarin. Nie upieraj się jak Takan, kiedy mówi mi, żebym zjadł jeszcze trzy talerze currenu. - zwróciłem się do Shiry.

-Dziękuję, Barco. - odpowiedziałem, patrząc na pół wilczycę. Takan zerknął na Barcę, mnie i Shirę i przesunął się bliżej mnie.

Spojrzała na Barce.
Nie odpowiedziała jej. Nie lubiła zbyt wiele mówić

Takan spojrzał na mnie. Pokręciłem głową i zmarszczyłem brwi. Takan wybiegł.

Zauważyła że Barca czyta w jej myślach. Schyliła głowę i zaczęła instesywnie myśleć. Po chwili zablokowała Barcy czytanie w jej myślach.

_______________
PS: Nie mam mocy czytania w myślach ale mam moc blokady, napisałam to w zapisach

Uniosłem lekko kącik ust, wiedząc, co zrobiła Shira.
-Dzisiaj są te... Zajęcia...

(ok,ja i tak nie będę tego robić,zazwyczaj robię to tylko po to,by dowiedzieć się jak się ktoś nazywa.Wczoraj uczyłam się nad tym panować)

-O której,Akkarinie?

-Shiro, chcesz się doszkolić?

-Mogą być nawet teraz. Takan przygotowuje Kopułę.

(ja muszę zaraz iść)

(:()

- Ja mogę teraz - powiedziała krótko

-Dobrze. Chodźcie. - wyszedłem.

Wyszłam.

Wyszłam

Weszłam i wskoczyłam do wody.Długo w niej siedziałam,aby zmyć z siebie stwardniałą krew.

Wszedłem. Usiadłem, patrząc na wodę i myśląc.

Wyskoczyłam z wody.Otrzepałam się.
-Witaj,Akkarinie.Nie wiem,jak Ci się odwdzięczę za uzdrowienie.-ukłoniłam się.

-To mój obowiązek. - powiedziałem cicho, patrząc na rzekę.

-Nie musiałeś mnie ratować,i dobrze o tym wiesz.Jestem nieśmiertelna!Nic by mi nie było!-powiedziałam,choć nie byłam zła.

-To dobrze, że się nie poddajesz. Ten, kto myśli że przegra w walce, przegrywa już na początku, zanim walka się zacznie. Wiem, że jesteś nieśmiertelna.

Uśmiechnęłam się.
-Miło,że tak mówisz.Mam pytanie...Mogę Cię przytulić?Czuję się bardzo samotna,odkąd zmarł mój pierwszy właściciel....

-Ja nie jestem twoim właścicielem. - powiedziałem cicho, nie udzielając jednak odpłowiedzi na pytanie.

-No wiem,ale mi smutno...

-Jesteś pewna że nie chcesz służącego, pani? Nie będziesz samotna. - powiedział Takan, który właśnie wszedł.

-No....właściwie....sama nie wiem....

-Tania i Viola są wolne. - Takan zamyślił się.
______________________
Tania
http://www.google.pl/imgres?q=pies&hl=p … ,s:0,i:202

Viola
http://www.google.pl/imgres?q=pies&hl=p … ,s:0,i:465

-Jak już mam wybrać służącą,to wezmę Tanię,dobrze?-powiedziałam,wciąż niechętnie.

(Tanią,czy Tanię?)

-Zaraz zawołam Tanię. - Takan wybiegł. Po chwili wrócił. Obok niego szła Tania.
-Taniu, to Barca. - przedstawiłem.
(Tanię)

-Witaj Taniu,czy zechciałabyś być moją towarzyszką?

-Bardzo chętnie, moja pani. - Tania ukłoniła się.
(Od teraz ty nią kierujesz)

-Miło mi,ale jak chcesz to zwracaj się do mnie po imieniu.-Tania usiadła obok mnie.

(ok)

Odwróciłem się ponownie w stronę rzeki.

-Akkarinie,co Ci tak zaprząta umysł?-spytałam.

-Dużo rzeczy, każda tak samo niepotrzebna. - odpowiedziałem, patrząc na wodę.

Również zaczęłam przyglądać się wodzie,a Tania,trochę zmieszana,podeszła do Takana.

Takan przeciągnął się i ziewnął.

Tania na powrót podeszła do mnie,a ja ją przytuliłam.Miałam nadzieję,że się mnie nie przestraszy.

Zamyślony, spojrzałem w dal.

-Akkarinie,ja już chyba pójdę....

-Ja też. - wstałem, wciąż mając nieobecny wzrok i patrząc w dal.

Wstałam,Tania też i wyszłyśmy.

Wyszedłem, Takan za mną.

Wbiegłam.

Wbiegłam.

(zaraz muszę iść)

(dokończmy jutro ok?)

(ok,o której?)

(nw,o której ci pasuje?)

(nie wiem,może po południu,około 16?)

(ok,to o 16 pa)

(papa)

Weszłam. Rozejrzałam się. Nikogo nie było, więc powolnym krokiem zbiżyłam się do wody.

Zaczęłam przyglądać się swemu odbiciu w wodzie. Po chwili odeszłam troche, chciałam wskoczy do wody z rozbiegu, ale wpadłam na inny pomysł. Pobiegłam w strone mostu (wyszłam - most)

Siłą woli zmieniłam się z powrotem w siebie i wyszłam.

Weszłam i rozejrzałam się uważnie stając nad wodą

Wszedłem. Usiadłem, patrząc na wodę.

Przekręciła głowę i popatrzyła na Akkarina.
- Witaj Akkarinie - powiedziała i zamoczyła łapy w wodzie

-Witaj, Shiro.

Wskoczyła do wody i zanurkowała na samo dno

Spojrzałem na niego i zmarszczyłem brwi. Wyczuwałem lekkie wyładowania magiczne.

Wypłyneła na powierzchnię i stanęła obok Akkarina.
- Jaką miałes przeszłość? - spytała nagle

-Ciężką. - odpowiedziałem, mając nadzieję, że to wystarczy.

Poaptrzyła na niego i wetchnęła.

-Opowiem ci kiedyś, Shiro, skoro chcesz. - obiecałem i wyszedłem.
(Muszę iść, cześć.)

Wyszłam

Wpłynąłem pod powierzchnią wody, nurkując i nie wynurzając się już od ponad 30 minut.

Odepchnąłem się od dna i zacząłem płynąć na powierzchnię. Rzeka miała w tym miejscu ponad 50 metrów szerokości i 15 metrów głębokości.

Mimo, iż płynąłem szybko, nadal nie dotarłem na powierzchnię, zaczynało brakować mi tlenu.

Weszłam. Rozejrzałam się

Mocą oddzieliłem wodę od tlenu, aby mieć czym oddychać. Za około piętnaście minut wypłynąłem na powierzchnię.

Spojrzałam na wodę

Otrzepałem się, wciąż w wodzie.
-Witaj, Loro.

-Witaj

Wyszedłem z wody.

Za pomocą magii wysuszyłem się.

Spojrzałam na Akkarina

-Coś się stało?

-Nic

Usiadłem i spojrzałem na rzekę.

Wpatrzyłam się w rzekę.

-Nie. - mruknąłem. - Nie znowu.

Spojrzałam na Akkarina zdziwiona

Skąś z futra wyjąłem srebrny pierścień z rubinem, wyglądającym jak czerwone szkiełko.
~Osacz go w Północnym Kręgu. Teraz tam się uda. Niech Gol zajmie się ciałem.~ wysłałem myśl w kierunku pierścienia.

Odwróciłam wzrok.
****************************************************
Znowu się przy Królu Lwie pobeczałam:D

______________________________________________
Heh :D

************
Ale to się nie da nie rozpłakać.

__________________________________
:stupid: :tak:

**************
Na przykład ta scena z martwym Mufasą i małym  Simbą który się do niego przytula
Moja siostra ogląda z lekceważeniem a ja beczę

_________________________
Taaak... :D

***************
A tak z innej beczki
Czy ciebie też zawiódł film Eragon?

Warknąłem nagle.
_____________________
Trochę... Szczególnie Saphira, ale Brom idealny, i-d-e-a-l-n-y :D

Odskoczyłam
*********
Brom tak. Podobnie  jak ciebie mnie też zawiodła Saphira. Mogłaby być ładniejsza

~Takanie, nie mieszaj się w to.~ wysłałem do pierścienia.

Znów zalało mnie coś podobnego do cudzych wspomnień. Znów krew. Znów ból.

Wbiegł Takan. Stanął obok mnie, dysząc. Zdjąłem pierścień i rzuciłem go na ziemię, po czym nadepnąłem na niego, miażdżąc srebro i czerwone szkiełko. Spojrzałem na Takana. Dobiero teraz zobaczyłem ranę na barku sługi.
-Przyjacielu, daj mi uzdrowić tę ranę. - powiedziałem cicho.
-Jak chcesz, panie. - Takan wzruszył ramionami i skrzywił się. Spojrzałem na ranę. Po chwili na jej miejscu była cieńka blizna. Tylko ja potrafiłem uzdrawiać na odległość.

Weszłam i usiadłam cicho przy brzegu.

Spojrzałem na szczenię.
-Witaj.

-Cześć.-powiedziałam cicho.-Szukam Akkarin. Wiesz gdzie jest?-zapytałam

-Jestem Akkarin, Wielki Mistrz. - odpżarłem cicho.
__________________________________
Moje imię się odmienia.

-Ja jestem Gina.-powiedziałam- Mama powiedziała, że masz się mną zaopiekować.

Takan spojrzał na Ginę.
-Jesteś pewna, że to do Akkarina cię przysłali? - spytał.

-Tak, mama powiedziała, że bardzo dobrze ją pamiętasz i na pewno się zgodzisz, a jak nie to zostanę skazana na pastwę losu.

-Jak się nazywa twoja matka? - spytałem cicho. Takan wybiegł.

-Miała na imię Sekwoja. Mój ojciec to ...-załamał mi się głos na same wspomnienie naszych wspólnych wieczorów.

-Tak. Chodź, Takan przygotował twój pokój. - wyszedłem.

Wyszłam.